Nie zadzieraj z O, czyli... moja ulubiona historia

Dni w Słupii zawsze potrafią czymś zaskoczyć - albo przepysznym obiadem, prześlicznymi kilkutygodniowymi kotkami, rodzinną atmosferą, niespodziewanymi zwrotami akcji, pożarami, Polusią lub sześcioletnim dzieckiem nie tak głęboko drzemiącym w O. Dość sporo wymienionych opcji skumulowało się w minioną niedzielę...

O tym jak stałem się kurą domową

Pamiętam jeszcze te czasy, kiedy wszelkie czynności porządkowe były dla mnie największą karą. Nic nie bolało tak, jak gąbka, ścierka, mop lub odkurzacz. Mogłem nie mieć dostępu do TV, PC, radia (chyba nie było takiej sytuacji), czy nawet telefonu i nie stanowiło to dla mnie większego problemu. W zależności od wieku mogłem się bawić, układać puzzle, rysować, czytać książki lub po prostu pójść gdzieś ze znajomymi. Wszystko tylko nie mop. Przedświąteczny zapierdziel to też nie mój klimat - tydzień lub dwa konkretnego zapierdolu, po to, żeby każdy kąt był wolny od kawałka kurzu przez góra 5 minut. Sytuacja zmieniła się oczywiście jak dorosłem (chociaż i tak potrafię zostawić brudne ciuchy na podłodze, albo zostawić tam czyste jeśli spadły) i jest ściśle zależna od pory roku - nasila się szczególnie na przełomie stycznia i lutego oraz czerwca i lipca. #sesja

DIY - Fryzjerstwo

Od dzieciństwa czułem swoje powołanie do bycia kimś, kto odmienia ludzkie życie - chciałem być policjantem, strażakiem, lekarzem, inżynierem (realizacja ciągle w toku) albo sławnym muzykiem. Predyspozycje miałem zerowe, więc co jakiś czas wizualnie ogarniam innych ludzi. Tak zaczęła się moja przygoda z fryzjerstwem i podobnie jak z większością rzeczy to był jakiś pierdolony żart. Obsługa grzebienia lub szczotki to jest coś, co przerasta moje umiejętności manualne (co zresztą widział każdy, kto miał okazję kiedykolwiek widzieć mnie na żywo). Nie wiem, czy to wynika z zasady "nieład na głowie - nieład w głowie", ale żarty w stylu "czesałeś się wkładając palce do kontaktu" były tak samo aktualne, gdy rano wstałem i jedyne co zrobiłem to umycie zębów i założenie losowych ciuchów, jak i wtedy kiedy ślęczałem pół godziny przed lustrem z całym arsenałem środków utrwalających włosy. Dlatego też po obcinaniu włosów kuzyna w gimnazjum,  podcinaniu swoich włosów na studiach, "dofarbowaniu" włosów mojej mamy przyszedł czas na farbowanie całości włosów z odrostami O. Do tej pory nie jestem w stanie pojąć dlaczego mi zaufała, ale zacznijmy od początku...

Szanujmy mamy!

W ostatni weekend miałem okazję być mamą przez jakiś czas. Nie było to długo, ale nie wiem jak bardzo bym podołał temu zadaniu na dłuższą metę - pewnie byłoby marnie. Chociaż od małego jest chyba łatwiej małymi krokami przyzwyczajać się do tego etapu niż rzucenie na głęboką wodę z dzieckiem, które już biega, mówi, a nawet pisze, czyta i całkiem nieźle obsługuje telefon i komputer. Te kilka godzin z sześcioletnim dzieckiem zmusiło mnie do refleksji. Dobra trochę kłamię - do refleksji zmusił mnie niesamowity głód - półtorej godziny drogi do Wrocławia spędziłem nad myśleniem o czymkolwiek tylko nie o jedzeniu, a pierdyliard restauracji i reklam jedzenia ani trochę nie pomagało. Polusia była zbawiennym tematem do rozkmin nad własną egzystencją.

Znalazłem kolejny dom, czyli o tym jak spędzam dnie i noce w kinie

Zacznijmy od tego, że prawie wszystko za kulisami wygląda tak jak się spodziewałem. Jest kilka rzeczy, przy których moje gałki oczne opuściły oczodoły, ale chyba obowiązuje mnie jakaś tajemnica zawodowa czy coś(?). Mniejsza o szczegóły, zaczynamy karuzelę śmiechu.

Nigdy więcej nie każ mi tego robić.

Ta historia, zaczyna się standardowo - tuż po wejściu do mieszkania po miksie pracy, uczelni i zakupów ogarnęliśmy z O na szybko mieszkanie: pościeliliśmy łóżko, zgarnęliśmy ciuchy do prania/szafy, umyliśmy naczynia i inne takie bzdety, być może przygotowaliśmy coś do jedzenia.